کشتی Methane pioneer نخستین محموله گاز مایع‌شده (LNG) را در سال ۱۹۵۹ از آمریکا به مقصد انگلستان حمل نمود و منجر به ورود شناورهای Methane princess و Methane progress به ناوگان تجاری در سال ۱۹۶۴ شد. از آن زمان تاکنون همواره کشتی‌های حمل گاز مایع پرچم‌دار نوآوری، ایمنی و کیفیت در ناوگان تجاری جهان محسوب می‌شوند.
سیستم رانش این کشتی‌ها در گذشته از نوع توربین بخار بود و گاز تبخیر شده حاصل از محموله را در موتورخانه استفاده می‌نمودند. در ادامه موتورهای دیزلی دور متوسط ترجیح داده شدند و در سالهای اخیر، ورود تکنولوژی موتورهای دیزلی دو زمانه دوگانه‌سوز استفاده از آنها را افزایش داده است. سیستم مهار غشایی (membrane containment system) نیز به‌سرعت فراگیر شد و در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد کشتی‌های سفارش داده‌شده برای ساخت از این تکنولوژی شرکت GTT فرانسه بهره خواهند برد.
افزایش بازار مصرف گاز مایع‌شده نشان از الگوهای جدید تجارت دارد و برای ساخت کشتی‌ها در آینده به تفکر نوآورانه نیاز است. در گذشته کشتی‌هایی از این نوع برای مدت‌های طولانی نظیر ۲۰ سال اجاره (charter) داده می‌شدند، در حالی که امروزه قراردادهای کوتاه‌مدت بسیار رایج شده است.
فناوری تولید گاز شیل (shale gas) در آمریکا، کاهش تقاضای بزرگترین واردکنندگان گاز مایع‌شده، برنامه‌های بزرگ آمریکا و استرالیا برای صادرات گاز مایع‌شده حاکی از آشفتگی بازار عرضه و تقاضا هستند. همچنین به عقیده برخی تعداد کشتی‌های حمل گاز مایع به نسبت تقاضا برای آنها کم است، و برخی دیگر خلاف این ادعا را اظهار می‌کنند. برخی منابع از دو برابر شدن تقاضا برای گاز مایع در ده سال آینده خبر می‌دهند.
با وجود تمامی این مباحث، سلطه کشتی‌هایی با صرفه اقتصادی، مدرن و دوستدار محیط‌زیست بر بازار آینده حتمی است. به همین دلیل موسسه رده‌بندی DNV-GL با همکاری شرکت‌های HHI، GasLog و GTT بر آن است تا کشتی مناسب برای آینده را تحت نام پروژه «LNGreen» طراحی نماید. از مشخصات بارز این پروژه، ارزیابی شرایط عملیاتی (operational condition) است. در واقع حضور شرکت GasLog در پروژه به دلیل تجربه این شرکت در مدیریت عملیات کشتی است. در کنار این ارزیابی، بهینه‌سازی فرم بدنه، پروانه و سکان موجب ارتقای خصوصیات هیدرودینامیکی این شناور خواهد شد.
اینفوگرافیک زیر اهداف این پروژه را به تصویر کشیده است.
